صـوت الكـمان

صوت الكـمان
جو القلوب
فَـتَّـح بـيـبان
إحساس أمان
فرحة بتتسرسب برقة
من ورا ضهر الزمان

صوت الكـمان
جابلى معاه دوا للجراح
ضحكنى على كل اللى راح
ميل و قالى يا عبيط
ازاى بتنزل دمعتك
و ليه بتهجر ضحكتك
فـتح عينيك..شوف دنيتك
هتلاقى من حواليك براح

صوت الكـمان
كان الصديق
كان زى نجمة فى الطريق
على سرى كان المؤتمن
كان هو زادى فى الزمن
كان ضحكتى
كان فرحتى
كان إيد بتمسح دمعتى
و فى قلبى كان يخلق براح
لو يوم عليا الكون يضيق

صوت الكـمان
هَـز الزمن
صحى القلوب الميتة
من غير ما يطلب التمن
هو اللى قَـوِم فرحنا من مَـخـدَعُـه
هو اللى كان بيميل عليه و يـجَّـمَـعُه
و ان لاقى حزن بيقـلعه
مـع انى لما بسـمعه
كنت التقاه مليان شجن