صك مِلكيّة

ماهيش ملكك
ماهيش رايداك
ماهيش عايشة عشان تهواك
ماهيش شايفاك

ماهيش ملكك..و ملكانى
ماهيش رايداك..و عايزانى
ماهيش عايشة عشان تهواك
و عايشة لاجل تهوانى
ماهيش شايفاك..و شايفانى
و شايلانى فى ننى العين
و راسمة من حياتها سنين
على صورتى..
و دقة قلبها بتزيد
على سيرتى..
و بابها تملى مفتوحلى
و ممنوعك..ده مسموحلى
و بتبوحلى..
و تحكى كل اسرارها
تكونلى شمس
اكون نارها
تكونلى حضن
اكون دارها
و اعدى لاجلها الاسوار
و لو تفرد قُليبها شراع
اكون البحر و البحار
و ليل و نهار
بمدد روحى فى روحها
فتبقالها دوا جروحها
و فى سكاتها..و فى بوحها
فى ضحكتها..و فى نوحها
و فى المرسى..
و فى المشاوير..
فى حيرة القلب م التفكير
و فى التدبير..
ماحدش غيرى يفهمها
بنظرة عين..يكلمها
و يسكن قلبها الاخضر
فروع العشق فيه تكبر
و اسمى حروفه محفورة
على جدورها و مبدورة
بتعلنها قصاد الكون
صريحة..تمحى اى ظنون
تقول للكل..دى ملكى
و بتقولك..
ماهيش ملكك