قوس قزح

بتكْمَل فيكى الوانى
و تكْمَل فيا الوانك
و لو عايشة علشانى
فانا مخلوق..علشانك

احمر...
فى لون الدم
فى لون النزف
بيغطى العيون حرة
فى صرخة ام
بتزلزل..دموع مُرة
فى نظرة عين
تقول للناس
ماهوش ميت
مادام صوته عايش فيكوا
ماهيكون عندى جرح يـلِـم

برتقالى...
بيغزل رايته م الحيرة
مابين مرسى و بين مرسى
و مهما تهرب السيرة
فاكرها و عمره مابينسى

اصفر...
فى خيط مدهب
و خيط من نار
فى ضى بيكشف الاسرار
فى طيف مشوار
يباعد بينا و يقارب
و يعند فينا و يحارب
بطول أعمار

اخضر...
كما قلبك..
برغم الزحمة و الترحال
برغم التوهة ف الموال
لكنه مازال
بلون الزرع متلون
فى وسط الصعب بيهون
يعَّـدِل حــال

ازرق...
يا موج البحر فى عيونك
يا عتمة ليلى فى سكونك
و عشقى لحبسة فى سجونك
يا لون لونك
ده قلبى ماعدش..
من دونك..

نيلى...
يفيض بحياة
لكل الكون
تغازله سماه
يبان اللون
يغنيلك...
و يغسل نفسه فى نيلك
فيفتح كنز اسراره
و يحكيلك..
يسلملك مفاتيحه
يصلى و يتلى تسابيحه
و يطلب عون

بنفسجى...
بلون الورد
بلون الجزر بعد المد
و نظرة عينك اما الشوق
يفوق الحد
و ساعة الجد
فى قلقك لما اكون غايب
و فرحك بيا و انا تايب
و مهما عليا يتعايب
بينى و بينهم
تكونى الـسد

حبيبتى يا قوس القزح
يا زينة فوق جبين الكون
يأس و امل..حزن وفرَّح
جواكى عايش كل لون
و بكل لون
انتى النصيب
انتى الدوا
و انتى الطبيب
انتى الحبيب...
و انتى اللى اقرب م القريب
يام العيون المعجزات
وياكى عمرى ماكون غريب