إسكندرية

عاشق انا
مغرم بسحرك..
و بدلالك
و كل يوم بيزيد جمالك
جوه عينيا..
يا اسكندرية..
امشى فى شوارعك
كل شـــئ
يخطف عيونى
و لقلب بحرك
الموج ياخدنى
يغسل همومى..
و يجيبنى تانى
يرمينى على شطك
يهدينى صدفة من عقدك..
يخلينى احس بأن الكون
ده كله....
كونـــى...

عاشق انا..
دايب ما بين
رمل و ميه
و ضحكة صافية
ساعة عصارى
و حبة هوا
بيزغزغونى
فى المغربية..
يا اسكندرية..

عاشق انا
و العشق غِيّه
و لو فى يوم
سألوا عليا
قولوا انى ساكن
فى القاهرة..
و قلبى ساكن
اسكندرية...

صعيدى

ايوه صعيدى
لا اسمى مخيمر
ولا وهدان
ولا حتى هريدى..
ولا لابس عمة و جلابية
و لا كتفى عليه بندقية
ولا شايل شومة فى ايدى
بس صعيدى
عقلى صعيدى
و قلبى صعيدى
و الطبع الحامى
زى الدم..
جوه وريدى
و الحق خليلى
افديه برقبتى
و الصدق كلامى
ولو فيه موتى..
اقوله و كفنى..
شايله على ايدى
اصلى صعيدى..
جدى صعيدى
و ابويا صعيدى
و يشرفنى..
و يرفع راسى..
ان الدنيا دى كلها
تعرف..
انى صعيدى

كلام

مع انى بكتب شعر
و لعبتى الكلام
تلاقينى قصاد عيونك
بيتوه منى الكلام..
بالذمة ده اسمه كلام !!؟
اشمعنى يعنى
لما اكتب عليكى
الكلام يملى الورق
و احتاج كمان
فوق الورق
ورق...
و برضه مابيخلص
كلامى ليكى..
طب ليه بقى
اول ما اشوفك
اسكت...
و القى الحروف
متشتته ؟؟...
لكن ارجع و اقول..
معذور انا فى كده
ماهو مفيش يا ناس
جمال بالشــكل ده..
ازاى قوليلى ممكن انطق
و انا لما اشوفك
الدنيا حواليا بتقف
متجمدة...
عارفة...
عشان حالتى
لما اقف قصاد عيونك
متبقاش كده..
علطول هخلى معايا
ورقة و قلم
بعد كده